François Van Rysselberghe was van opleiding ingenieur en doctor in de wetenschappen. Al zeer jong doceerde hij aan de zeevaartschool in Oostende. Kort nadat Alexander Graham Bell de telefoon uitvond heeft hij ook enkele belangrijke uitvindingen gedaan. Met de telemareograaf en de universele meteograaf ontving hij op het "Congrès de geografie de Paris" de "Palmes academique de France" en de "Médaille d'Or". Hij werd lid van de "Association Française pour l'avancement de sciences" en werd "Officier de le Legion d'Honneur".

Van Rysselberghe was ook de uitvinder van het systeem "Multiplex", die ons nu nog toelaat om met velen langs één en dezelfde draad te telefoneren, hetgeen daarvoor via aparte lijnen gebeurde. Hij nam een brevet op dit systeem en het werd over de gehele wereld toegepast. Zo zou hij de man zijn die voor de eerste "long distance call" tussen New York en Chicago heeft gezorgd. Een leuke anekdote is dan weer dat hij op een bepaald moment een muziekopvoering van Gounod in Brussel via de telefoon "doorzond" naar Antwerpen, dit tot grote verbijstering van de toehoorders bij ons. Daarnaast ontwikkelde Van Rysselberghe een systeem voor moderne elektrische stadsverlichting en kreeg hij de opdracht de openbare stadsverlichting in Antwerpen te verwezenlijken. Van zijn hand verschenen er vele wetenschappelijke werken.

François Van Rysselberghe werkte van 1877 tot 1882 aan de Koninklijke Sterrenwacht van Brussel als meteoroloog. De directeur Jean-Charles Houzeau belastte François om door middel van de analyse van meteorologische kaarten, een weervoorspelling te doen. Op 26 september 1876 wordt het eerste weerbulletin, een proefbulletin, dat een kaart met de waarden van de luchtdruk van de vorige dag en een voorspelling bevat, aangemaakt. Vanaf 1 januari 1877 neemt het “Bulletin météorologique” zijn definitieve vorm aan en wordt opgemaakt op basis van de meteorologische gegevens van 43 Europese stations die per telegraaf aan de Sterrenwacht worden overgemaakt. De dagelijkse weerkaart wordt opgemaakt om 4 uur ’s namiddag door hem geholpen door Jean Vincent (1851-1932) als hulp-meteoroloog. Hiermee plaatst België zich wereldwijd op de zevende plaats van de landen die dagelijks kaarten aanmaken voor de weervoorspelling gebaseerd op de analyse van synoptische kaarten.

Vanaf september 1879 houdt hij zich enkel nog occasioneel met de weervoorspelling bezig. Circa 1876 construeert hij, samen met zijn mechanicus Théodore Schubart, een getijdenpeilmeter die op het staketsel te Oostende geplaatst wordt. Na zijn vertrek uit de Sterrenwacht in 1882 geraakt de weervoorspelling voor langere tijd in een zwakke positie.

Met dank aan Marc Coremans en Hilde Langenaken
voor de informatie.